Η επίθεση των γιγαντιαίων αντι-συστημικών

Αν ήμουν ο Λαζόπουλος θα ξεκινούσα κάθε πρότασή μου διευκρινίζοντας "Ξέρω ότι είμαι πάμπλουτος σε σχέση με εκείνους που υποφέρουν και το εκτιμώ"

Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, κι ακόμα πείθει και πουλάει η ανέξοδη επαναστατικότητα. Δημόσια πρόσωπα οσμίζονται προς τα πού πάει η κατάσταση και τι θέλει να ακούει ο κόσμος. Δεν αποκλείεται να εννοούν αυτά που λένε η Γιάννα, ο Λάκης και όλοι οι υπόλοιποι, όμως μοιάζουν να μην έχουν συναίσθηση του πόσο αστεία ακούγονται. 

Η Γιάννα με το Θα ψήφιζα οτιδήποτε νέο, είμαι απέναντι στο σύστημα ("«Η διαδρομή μου είναι το άθροισμα μικρών αντιδράσεων και μικρών επαναστάσεων»").

Ο δε Λαζόπουλος με τη συνέντευξή του στο έγκριτο κι αντισυστημικό Πρώτο Θέμα: "Κατασκεύασμα όπως η Χ.Α. το Ποτάμι, πιο εγκάθετοι πεθαίνεις", όπου χωρίς φυσικά να έχει στοιχεία μιλά για συνωμοσίες, ενώ αυτοβαυκαλίζεται πως είναι πιο έξυπνος απ' τον Σταύρο Θεοδωράκη (!):

«Ο [Σταύρος] Θεοδωράκης εκπροσωπεί ακριβώς αυτόν τον τύπο του εναλλακτικού κουλτουριάρη που κατά βάθος είναι πολύ απλός. Είναι αυτό το "νέο", το "trendy" και το "low profile", που ενώ έχει τόσα χρήματα πάει με σακίδιο στη δουλειά του και το νέο του υπόδημα χαράζει καινούρια τάση στην υπεραστική τάση, όπως την ονομάζω. Όλοι αυτοί της Μυκόνου έχουν πάρει τα σακίδια και τρέχουν σε εναλλακτικές καταστάσεις. Δε θέλω να τον προσβάλω, αλλά ο Σταύρος Θεοδωράκης μου μοιάζει πιο χαζός ακόμη κι απ' τον Γιωργάκη κι αυτό είναι η ύψιστη προσβολή που μπορώ να σκεφτώ για άνθρωπο».

(Εκεί που είπε για τους πάμπλουτους αστέρες της Μυκόνου που το παίζουν "low profile" θα ορκιζόμουν ότι έκανε αυτοκριτική! Αλλά δεν ξέρω αν είναι στις συνήθειές του η πράξη της αυτοκριτικής...) 

                                             *****

Αν ήμουν ο Λαζόπουλος θα ξεκινούσα κάθε πρότασή μου διευκρινίζοντας "Ξέρω ότι είμαι πάμπλουτος σε σχέση με εκείνους που υποφέρουν και το εκτιμώ αυτό, αλλά θέλω να κάνω τα πάντα για βελτιωθεί η μοίρα όσων πλήττονται απ' την κρίση, κι ας μη μπορώ να νιώσω όπως νιώθουν". Και αν μπορούσα, θα απέφευγα την αλαζονεία που συχνά γυρίζει μπούμερανγκ (πχ. τα 'εγώ είμαι ο καλός και οι άλλοι εγκάθετοι και κάλπικοι και χαζοί'), και θα παραδεχόμουν πρώτος εγώ -πριν μου το προσάψουν, δικαιολογημένα- ότι δεν είμαι Άγιος ούτε λαϊκός ήρωας ούτε "ένας από εσάς".

Αν το έκανε αυτό, αν έδειχνε ότι έχει συναίσθηση, ότι καταλαβαίνει την τυχόν καχυποψία, ίσως να έπειθε ως αντισυστημικός. Όταν όμως σε κάποιους δίνει την εντύπωση ενός πολυεκατομμυριούχου, που καλοπληρώνεται απ' τα κανάλια των επιχειρηματιών, που πάει διακοπές με τον Κοντομηνά στη Νέα Υόρκη και που είναι αριστερός με δεξιές τσέπες, δε γίνεται να το παίζει σούπερ αντισυστημικός χωρίς καν να μιλά για την (φαινομενική;) αντίθεση λόγων και πράξεων.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Ηλίας Ψινάκης είχε χλευάσει την εμμονή του Λαζόπουλου να φωνάζει για τα δίκια των φτωχών στην τηλεόραση ενώ στην πραγματική του ζωή κάνει παρέα με πάμπλουτους τους οποίους ποτέ δεν ενοχλεί με τα προβλήματα των φτωχών. Είχε πει επί λέξει: «Όταν βγαίνει και είναι υπέρ του φτωχού και του βιοπαλαιστή και του αναρχικού, μου αρέσει να τον ακούω. Αλλά εγώ τον έβλεπα τόσα χρόνια, στα ίδια σκάφη, στα ίδια τζετ, σε αυτά που πηγαίνω και εγώ! Εκεί που συναντάς τους "κρατούντες". Δεν τα έχω ακούσει να τα λέει σε αυτούς, τα λέει στην τηλεόραση».

[Και πού και πού βέβαια κάνει και κάποια συγκλονιστική φιλανθρωπία.]

Κι όμως -και ξαναγυρίζω στην αρχή- τόσα χρόνια κρίσης και δεν μάθαμε τίποτα. Με το που σταμάτησε να τους εξυπηρετεί το σύστημα (και με το που φάνηκε πως το παλιό σύστημα πέφτει) οι συστημικοί δηλώνουν αντισυστημικοί, οι πλούσιοι το παίζουν λαϊκοί επαναστάτες, αυτοί που στα καλά χρόνια ήταν μέσα σ' όλα τώρα προσπαθούν να μας πείσουν πως πάντα τα έλεγαν, πως πάντα ήταν μαζί μας. (Κλασικό παράδειγμα, ένας βουλευτής της ΝΔ για δεκαετίες, και Υφυπουργός της Κυβέρνησης της ΝΔ, που έβγαλε τρελά λεφτά απ' το χρηματιστήριο και τώρα είναι πολιτικός αρχηγός κόμματος της πιο λαϊκίστικης "αντισυστημικής" αντιπολίτευσης. Κι όμως: Εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι πείστηκαν πως είναι παιδί του λαού και "ένας από μας", και τον έβαλαν στη Βουλή μαζί με τους υπόλοιπους ανεξάρτητους συνέλληνές του.)

Μπορεί και να είναι! Ο άνθρωπος αλλάζει, ή επίσης μπορεί και να τους παρεξηγήσαμε. Ας μην τα λένε όμως με τέτοια φυσικότητα σα να είναι αυτονόητο πως θα γίνουν πιστευτοί, χωρίς καν να αναγνωρίζουν την καχυποψία που μπορεί να υπάρχει για το άτομό τους.

Πείσε με ότι άλλαξες - και πείσε με ότι δεν άλλαξες μόνο επειδή δε σε συμφέρει πια η παλιά κατάσταση και θες να σιγουρέψεις τη θέση σου στο νέο, επερχόμενο σύστημα...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ
Πηγή: www.lifo.gr